「LTA」の版間の差分
>サイバーマン 編集の要約なし |
>千早井 編集の要約なし |
||
1行目: | 1行目: | ||
千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早 |
2018年4月2日 (月) 17:19時点における版
千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早