利用者・会話:千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早

提供:Ysmwiki
ナビゲーションに移動 検索に移動

千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早