利用者・会話:千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早
千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早千早